Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 45-46

Akcenty długie w A (→WnWf)

Krótkie akcenty w Wa i WfSB

Akcent w t. 45 jest w A typowym akcentem długim. Jest to mniej oczywiste w t. 46, wydaje się jednak prawdopodobne, że skrócenie i przesunięcie początku znaku w tym takcie wynika z umieszczenia bezpośrednio przed nim oznaczenia . Oba znaki odtworzono niemal bez zmian w Wn (→Wf), natomiast w Wa i WfSB znaki są wyraźnie krótsze.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wa, Niedokładności WfSB

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Narodowe w Krakowie