Wersja ApI przedstawia pierwotną koncepcję rytmu i pisowni biegnika, który zapisany jest drobnymi trzydziestodwójkami i wypełnia 6. i 7. ósemkę taktu. Ostatecznie Chopin zdecydował się na nuty normalnej wielkości i wcześniejsze rozpoczęcie figuracji, zapis jest jednak niejasny – liczba 20 odnosi się tylko do trzydziestodwójek, więc poprzedzającą je pauzę szesnastkową należy interpretować w regularny sposób. Grupa 20 nut trwa więc 5 szesnastek, co oznacza, że są one de facto regularnymi sześćdziesięcioczwórkami, a nuty f i d1 partii l.r. wypadają razem z b1 i b2. Wprawdzie Chopin wielokrotnie użył większych wartości rytmicznych w podobnych sytuacjach (por. np. Preludium Des op. 28 nr 15, t. 4), jednak rozplanowanie nut w A sugeruje, że kompozytor chciał rozpocząć biegnik jeszcze wcześniej, być może traktując pauzę szesnastkową jako część nieregularnej figury liczącej 22 nuty. Takie wykonanie wydaje się muzycznie najgładsze i w ten sposób – zgodnie z A – rozmieszczamy partię l.r.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Zmiany linii głównej
notacja: Rytm
