Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 191

Łuk do c2 w ApI

EZnieU

Łuk do t. 192 w A (→WnWf,Wa,WfSB)

EZTU

Łuk pr.r. kończy się w ApI wraz z ostatnią nutą tego taktu. Ponieważ rękopis ten zawiera zarówno pierwotną, jak i ostateczną wersję rytmiczną górnego głosu (patrz poprzednia uwaga), można ten łuk uważać za alternatywną, wcześniejszą wersję frazowania niezależnie od przyjętego rytmu.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

.