Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 108

es2 w ApI, A (→WnWf,WfSB) i Wa2 (→Wa3)

Wf,Wa2-3 = EZTU

e2 w Wa1 (→Wa2)

EZnieU

Inaczej niż w t. 103, w A (→WnWfSB) nie ma  ostrzegawczego przed es2. Bemol dodano w Wf, być może na polecenie Chopina, natomiast w Wa1 wstawiono w tym miejscu  podwyższający es2 na e2. Wersja ta, sama w sobie możliwa, jest jednak z pewnością błędna, o czym świadczy – abstrahując od zgodnej wersji pozostałych źródeł – porównanie z analogicznymi t. 104, 120 i 124. Tę błędną adiustację (a może po prostu pomyłkę) sprostowano dopiero w Wa3, zmieniając  na .

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa, Błędy Wa, Znaki ostrzegawcze, Adiustacje Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Narodowe w Krakowie