Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 104

 w A

EZTU = widły

 pod cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

EZnieU

Sztycharz Wn (→Wf,Wa,WfSB) umieścił  pod wskazówką cresc., co może sugerować, że dotyczy ona partii l.r. Jest to z pewnością dowolna zmiana, toteż w tekście głównym zachowujemy notację A.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Narodowe w Krakowie