Wn1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 363-366

Tak jak poprzednio (t. 349-352) Chopin w A pisze znaki chromatyczne tylko przy górnych nutach oktaw (w prawej i lewej ręce). Znaki te uważa następnie za obowiązujące przez cały takt we wszystkich oktawach danej pięciolinii. Wszystkie pominięte znaki – 27 bemoli des i ges oraz 2 kasowniki e – dodano już w Wn1 i powtórzono w pozostałych wydaniach.
W tekście głównym pomijamy niepotrzebnie powtórzony przez Chopina  przed szesnastką des3 w t. 363. Nie uwzględniamy też  przed następną szesnastką, des2, dodanego w Wn (→Wf,Wa).

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Niedokładności A

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: New York Public Library at Lincoln Center, Nowy Jork