op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 2, Wariacje, całość
2. i 3. miarę l.r. podajemy w notacji Wf, którą można uważać za udoskonaloną pisownię A (w A nie ma kropki przedłużającej ćwierćnutę fes1). W Wn (→Wa,WfSB) wszystkie ósemki dolnego głosu są trójdźwiękami, gdyż ich laseczki sięgają do fes1, co nie odpowiada zapisowi A i jest przypuszczalnie niedopatrzeniem sztycharza.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wn, Autentyczne korekty Wf, Adiustacje Wf
notacja: Rytm
