op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 2, Wariacje, całość
W A i większości wydań nie ma 
przywracającego es2. Oczywistego w tym kontekście harmonicznym błędu Chopina (typowego dla niego) dowodzi w partii fortepianu ApI i partia orkiestry – odpowiedni znak znajduje się w partii 1. klarnetu. Bemol dodano tylko w Wn3.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne
zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Adiustacje Wn, Błędy A
notacja: Wysokość
