Tekst główny
porównaj
w 
w Zdaniem redakcji, wersja wydań to wynik nieuwagi sztycharza Wn1, który nie zauważył zmiany oznaczeń dynamicznych na końcu taktu. Crescendo w A podkreśla dysonansowy akord, wprowadzający E-dur jako nową tonację, stanowiącą punkt wyjścia do dalszych modulacji. Akcent w ApI potwierdza, że podkreślenie akordu na 6. ósemce taktu było od początku zamiarem Chopina.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Błędy Wn
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki