Tekst główny
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 330

Akcent długi w ApI

 w A

! miniat: wycinek odpowiedni;                               EZTU

 w Wn (→Wf,Wa)

EZnieU

Zdaniem redakcji, wersja wydań to wynik nieuwagi sztycharza Wn1, który nie zauważył zmiany oznaczeń dynamicznych na końcu taktu. Crescendo w A podkreśla dysonansowy akord, wprowadzający E-dur jako nową tonację, stanowiącą punkt wyjścia do dalszych modulacji. Akcent w ApI potwierdza, że podkreślenie akordu na 6. ósemce taktu było od początku zamiarem Chopina.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.