Wn2
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 321-322

W A nie ma znaków chromatycznych przed ostatnią szesnastką każdej miary taktu – Chopin uważał za obowiązujące znaki wpisane przed występującymi wcześniej nutami położonymi oktawę niżej (ApI jest nieco dokładniejszy – ma  przed cis2 w t. 321). W Wn1 (→Wf,Wa) dodano te znaki dopiero poczynając od gis2, ostatniej szesnastki t. 321. W Wn2 (→WfSB) dodano jeszcze  przed e2, a w Wn3 także  przed cis2.
W tekście głównym podajemy wszystkie pominięte znaki, a pomijamy niepotrzebnie powtórzony  przed fis2 na początku ostatniej trioli pr.r.
Podobnie w t. 324-325 i 327-328.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Znaki ostrzegawcze, Niedokładności A, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Biblioteka Jagiellońska, Kraków