Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 112

 w A

TGTU = widły

cresc. w Wn (→Wf,Wa,WfSB)

Tu bez kliszy 

Pominięcie w wydaniach widełek nie wydaje się tu być przypadkowe. Sztycharz Wn1 najprawdopodobniej ułatwiał sobie pracę, eliminując znaki niepotrzebnie, jego zdaniem, dublujące wskazówkę słowną. W dalszym ciągu Wariacji tego typu zestawienia cresc. lub dim. z widełkami  lub , bardzo chętnie stosowane przez Chopina w tej i innych kompozycjach, były z reguły upraszczane w ten właśnie sposób – por. t. 119, 274, 301, 306, 335. Natomiast w t. 295 pozostawiono , pomijając wskazówkę słowną cresc.

Zakres znaku  w A nie jest jasny, gdyż dolne ramię jest wyraźnie krótsze od górnego. Tę częstą u Chopina wątpliwość rozstrzygamy w tym wypadku na korzyść górnego, dłuższego ramienia, które było prawdopodobnie pisane jako pierwsze.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych, Adiustacje Wn

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Narodowe w Krakowie