op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
(op. 4), Sonata c-moll
op. 2, Wariacje, całość
Jeśli chodzi o kasowniki podwyższające nuty es na e w 2. połowie t. 255, Chopin w A zadowolił się znakami przed akordem l.r. (e1) i 3. trzydziestodwójką (e3). Pozostałe 3 kasowniki potrzebne w dalszej części pasażu dodano w Wn (→Wf,Wa).
W Wa 
przed akordem l.r., który w Wn1 umieszczony jest nieco za nisko, został odczytany jako podwyższający des1 na d1.
W A przed e3 wpisany jest za nisko, na wysokości c3. Tego typu niedokładności pojawiają się wielokrotnie w autografach Chopina, na ogół – tak jak tu – nie wpływając na odczytanie tekstu.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Niedokładności Wn, Błędy Wa, Adiustacje Wn, Znak chromatyczny poniżej/powyżej nuty, Niedokładności A
notacja: Wysokość
