A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 58

Wcześniejsza wersja ApI, interpretacja kontekstowa

Wersja osta­teczna, orto­grafia źródeł, interpretacja kontekstowa

Wersja osta­teczna, orto­grafia propo­nowana przez redakcję

EZTU

Biegnik zapisany w ApI znacznie odbiega od wersji ostatecznej, zwłaszcza w jego opadającej części, opartej na innym pomyśle melodycznym. Jest też trudny do odczytania z powodu widocz­nych poprawek i uzupełnień – proponowany tekst nie może być uważany za definitywny zarówno ze względu na znaczną liczbę najprawdopo­dob­niej pominiętych znaków chromatycznych, jak i wątpliwości przy odczytywaniu położenia (wyso­kości) niektórych nut. Jeszcze trudniejsza jest rekonstrukcja stanu sprzed poprawek, poniższe odczytanie opiera się na założeniu, że nieco mniejsze nuty, wciśnięte pomiędzy większe, były dopisane później (podajemy tekst od najwyższej, jedenastej nuty, e4):
Wpisana nad tym taktem liczba definiująca gru­pę nieregularną (42) nie zgadza się z faktyczną liczbą wpisanych nut ani po poprawkach (52), ani przed nimi (44). Ponadto, wydaje się, że 17. nuta od końca, zapisana wyraźnie jako d3, miała brzmieć e3, jak tego wymaga ustalony już w tym miejscu schemat figuracji złożonej z powtarza­nych sekwencyjnie czteronutowych motywów.
Nad początkową częścią taktu ApI ma ponadto dodatkowy wpis, liczący 13 nut (być może 14? – w końcówce trudny do odczytania wskutek poprawek), będący najprawdopodobniej szkicem wersji ostatecznej biegnika.

Jeśli chodzi o pozostałe źródła, zawierające ostateczną wersję biegnika, to jej autentyczny zapis jest nieekonomiczny – tylko w niewielkim stopniu uwzględnia działanie uprzed­nio wpisanych znaków chromatycznych – i naj­praw­dopodobniej niedokładny (brakuje 3 zna­ków). Z tego względu w tekście głównym propo­nujemy alternatywną ortografię. Patrz następna uwaga.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Przeoczenia odwołania alteracji, Błędy powtórzone Wn, Błędy powtórzone Wf, Błędy powtórzone Wa, Adiustacje WfSB

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.