Wf1
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 45-46

Łuk do D w A (odczyt dosłowny→WnWf,Wa)

! miniat: tr = wycinek A, 2. połowa 45 + ósemka 46, tylko dolna 5-linia;    red = wycinek Wf1.                    EZnieU

Łuk do G1-G w A, interpretacja kontekstowa

EZTU

W A łuk l.r. nie wykracza wprawdzie poza kreskę taktową, ale jego kształt i zasięg wyraźnie wskazują, że ma on dochodzić do oktawy G1-G w t. 46. We wszystkich wydaniach odtworzono go jednak w sposób dosłowny, jako dochodzący do ostatniej ósemki, D. Potwierdzeniem naszej interpretacji łuku jest analogiczny łuk rozpoczynający się w następnym takcie, dochodzący niewątpliwie do oktawy na początku t. 47. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A

notacja: Łuki

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Muzeum Narodowe w Krakowie