A
Tekst główny
ApI - Autograf roboczy partytury
A - Autograf-czystopis
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Poprawiony nakład Wn1
Wn3 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfSB - Późniejsze wydanie francuskie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zrewidowany nakład Wa2
porównaj
  t. 37-38

g1 przetrzymane w ApI i A

! miniat: wycinek A, t. 37 od 2. miary.                  łuk przetrzymujący g1 w każdym takcie

g1 powtórzone w Wn (→Wf,Wa)

Tu bez kliszy 

Powtarzanie lub przetrzymywanie najwyższych nut motywów budzi wątpliwości zarówno tu, jak i w analogicznych t. 41 i 42. Łuki przetrzymujące te nuty są w obu parach taktów w ApI (w partii fortepianu) i we wszystkich źródłach partii orkiestry (w głosach fletów i klarnetów). A ma łuki w t. 37-38, ale nie w t. 41-42. W Wn (→Wf,Wa) łuków nie ma w żadnym z tych miejsc. Przedstawiony powyżej w szerszej perspektywie stan źródeł można zatem tłumaczyć dwojako:

  • Chopin świadomie odchodził od przetrzymywania tych dźwięków, mając na uwadze np. akcent harmoniczny na 4. ćwierćnucie omawianych taktów. Powtarzanie wydaje się w tej ożywionej i rytmicznej frazie bardziej pianistyczne – instrumenty dęte mogą wszak np.  zaakcentować brzmiącą nutę bez jej powtarzania, a fortepian nie.
  • brak łuków jest wynikiem nieuwagi – najpierw samego Chopina w A (t. 41-42), a potem sztycharza Wn1 (t. 37-38).

W tekście głównym podajemy w obu parach taktów wersję z powtarzanymi nutami, traktując przetrzymania jako równorzędny wariant.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn, Autentyczne korekty Wn

notacja: Rytm

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Österreichische Nationalbibliothek, Wiedeń