|
! miniat: wycinek, tylko górna 5-linia + es1 l.r., 2. połowa taktu. TGTU |
|
|
Akcent długi dla es1 l.r. w Wn1 (→Wn2,WfSB) EZnieU |
|
|
Krótki akcent nad a w Wf1 EZnieU1 akcent nad a |
|
|
Pionowy akcent nad es1 w Wa EZnieU2 |
|
|
Akcent długi nad F w Wn3 EZnieU1 tylko nad F |
Interpretacja widocznego w A znaku 
przysporzyła kłopotów najpierw sztycharzowi Wn, a później także pozostałych wydań. Zdaniem redakcji są to widełki diminuendo po 
, podobnie jak w t. 20, 24 czy 28, a znak odnosi się raczej do pr.r. W Wn1 (→Wn2→WfSB) znak umieszczono przy laseczce ćwierćnuty es1 l.r., tak iż można w nim widzieć akcent długi dla tej nuty, co od strony graficznej można uznać za możliwą interpretację zapisu A. Znak Wn1 zinterpretowano jako akcent nad es1 także w Wa, nadając mu postać akcentu pionowego (tak jak poprzednim akcentom w t. 25-27). Natomiast w Wf znak Wn1 przesunięto jeszcze niżej, co dało akcent nad ósemką a. Najdalej idącej adiustacji dokonano w Wn3, w którym akcent przeniesiono nad basową półnutę F, uznając go za kontynuację ciągu akcentów nut basowych.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Akcenty długie, Niedokładności Wn, Niedokładności Wf, Zakresy widełek dynamicznych
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki