op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 2, Wariacje, całość
W A nie ma kasowników przed trzydziestodwójkami h2 i h3. Drugą z tych niedokładności poprawiono już w Wn (→Wf,Wa). W przypadku h2 brak 
nie musi być uważany za błąd, gdyż reguły obowiązywania znaków przygodnych w takim kontekście nie były (i nie są) ściśle ustalone – nuta h2 brzmi wyżej niż h1 na początku taktu (znak potrzebny), ale zapisana jest na tej samej wysokości (znak niepotrzebny). Co ciekawe, oba kasowniki są w ApI.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach, Adiustacje Wn, Niedokładności A
notacja: Wysokość
