Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 85-89

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Chopin pominął w A bemole obniżające a na as w t. 85 i 89, a także  obniżający a1 na as1 w t. 89. Niedokładną notację powtórzono bez zmian w Wf (→Wa1), a w t. 85 także w Wa2. Pozostałe wydania – Wn i Wa3 – mają poprawny tekst.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 93

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A nie ma  podwyższającego es1 na e1. Oczywistą niedokładność poprawiono w Wf (→Wn,Wa). Charakterystyczne, że  przed 4. ósemką, e3, był w A wstawiony pomiędzy już zapisane główki nutowe.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 95-102

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W t. 95-96 i 99-102 w A pominięto kilka kasowników przed nutami e (w różnych oktawach). Oczywiste niedokładności poprawiano w kolejnych wydaniach, przy czym w pełni poprawną notację mają tylko Wn i Wa3.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf , Błędy powtórzone Wa

t. 99

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

e1-a1-c2 w A

EZnieU= nuty laski łuki kropki

a1-c2 w Wf (→Wn,Wa)

EZTU = łuk i kropki

..

Zapisane w A, dolne nuty ćwierćnut dolnego głosu zostały usunięte w korekcie Wf (→Wn,Wa), z pewnością przez Chopina. W analogicznej sytuacji w t. 199 Chopin wykreślił dolne nuty akordów już w A, tak więc omawianą korektę Wf można uznać za świadectwo przeoczenia odpowiedniej poprawki na etapie pisania A.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 100

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

c1 w A (→WfWa1Wa2)

EZTU

d1 w Wn i Wa3

EZnieU

..

Wersja Wn to najprawdopodobniej efekt adiu­sta­cji – wobec podobieństwa początku tego moty­wu do poprzednich figur, uznano autentyczne c1 za pomyłkę. Wersję tę wprowadzono także w Wa3, zapewne na podstawie któregoś z Wn. Zbiegiem okoliczności, kilka lat później taką właśnie po­myłkę – półnuta c1 zamiast d1 w podobnym kon­tekście harmonicznym – faktycznie popeł­nio­no w Wf1 Ballady F op. 38, t. 203.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn