Zagadnienia : Akcenty długie
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »
t. 197
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
Akcent dodany w Wf (→Wn) bardziej przypomina zwykły, krótki akcent. Jest jednak o wiele bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał dłuższy znak, a sztycharz Wf odtworzył go w standardowy sposób. Za przykład takiej sytuacji mogą posłużyć akcenty w t. 201-205, w A niewątpliwie długie, a w Wf praktycznie nieróżniące się od omawianego (jak wyglądają typowe, Chopinowskie krótkie akcenty, widać na tej samej stronie A w t. 208-213). Z tego względu w tekście głównym proponujemy akcent długi. Obecność akcentu długiego w Wa najłatwiej wytłumaczyć niedokładnością sztycharza. Poważniejsza kwestia wiąże się z umiejscowieniem akcentu – zdaniem redakcji możliwe, że Chopin wpisał go nad e1, co błędnie odtworzono w wydaniach. Uzasadnienie tego podejrzenia – patrz poprzednia uwaga. Akcenty lub inne znaki przypisane pomyłkowo do innych nut zdarzają się także w innych utworach Chopina (por. np. umieszczony w złym miejscu łuk w t. 172-173 Koncertu f op. 21, cz. III). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf |
|||||||||
t. 218-223
|
Utwór: op. 23, Ballada g-moll
..
W Wn i Wa uznano dłuższy akcent pod as1, wyjątkowo dokładnie odtworzony w Wf na podstawie A, za niedokładność zapisu. To samo na początku t. 223. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Niedokładności Wn , Niedokładności Wa |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następna »