|
Bez znaku w A |
|
|
Krótki akcent nad g1 w Wf (→Wn) Jak EZTU, ale krótki |
|
|
Akcent długi nad g1 w Wa EZTU |
|
|
Akcent długi nad e1, alternatywna propozycja redakcji ! miniat: Corel. EZnieU |
Akcent dodany w Wf (→Wn) bardziej przypomina zwykły, krótki akcent. Jest jednak o wiele bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał dłuższy znak, a sztycharz Wf odtworzył go w standardowy sposób. Za przykład takiej sytuacji mogą posłużyć akcenty w t. 201-205, w A niewątpliwie długie, a w Wf praktycznie nieróżniące się od omawianego (jak wyglądają typowe, Chopinowskie krótkie akcenty, widać na tej samej stronie A w t. 208-213). Z tego względu w tekście głównym proponujemy akcent długi. Obecność akcentu długiego w Wa najłatwiej wytłumaczyć niedokładnością sztycharza.
Poważniejsza kwestia wiąże się z umiejscowieniem akcentu – zdaniem redakcji możliwe, że Chopin wpisał go nad e1, co błędnie odtworzono w wydaniach. Uzasadnienie tego podejrzenia – patrz poprzednia uwaga. Akcenty lub inne znaki przypisane pomyłkowo do innych nut zdarzają się także w innych utworach Chopina (por. np. umieszczony w złym miejscu łuk w t. 172-173 Koncertu f op. 21, cz. III).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Akcenty długie, Błędy Wf, Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki