Zagadnienia : Błędy Wf

t. 194-195

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk do a1 w A i Wa

EZnieU

Bez łuku w Wf

Łuk do g1 w Wn

EZTU

..

Analiza widocznych w A poprawek łuków w podobnych motywach – w t. 8-19, 100-101 i być może 198-199 widać przedłużanie łuków tak, by dochodziły do kończącej motyw półnuty – prowadzi do wniosku, że łuk w omawianych taktach jest pozostawioną przez nieuwagę, pierwotną wersją łukowania tej figury. Z tego względu w tekście głównym podajemy dłuższy łuk, zgodny z ostateczną koncepcją łuków.
Brak łuku w Wf to z pewnością przeoczenie sztycharza, które uzupełniono – zapewne na podstawie porównania z analogicznymi figurami – zarówno w Wn, jak i Wa. Przy tym adiustator Wn wziął przypuszczalnie pod uwagę także wcześniejsze, podobne miejsca, natomiast jego angielski kolega spojrzał tylko na najbliższą figurę, w t. 196.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Adiustacje Wn , Pominięcie korekty analogicznego miejsca

t. 195

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk i kropki w A i Wa

TGTU

Bez znaków w Wf (→Wn)

..

Brak łuku i kropek w Wf (→Wn) to niewątpliwe przeoczenie sztycharza, który pominął także łuk w poprzednim takcie. Oznaczenia uzupełniono w Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf

t. 197-198

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w A, Wn i Wa3

TGTU bez nawiasu

Bez łuku w Wf (→Wa1Wa2)

! miniat: wycinek kombinowany Wf, zakres jak war_11
Tu bez kliszy 

Wariantowa propozycja redakcji

..

Brak łuku w Wf (→Wa1Wa2) to niemal na pewno błąd sztycharza. W Wn dodano łuk przypuszczalnie na podstawie porównań z analogicznymi motywami. Mogłoby to również być jedno z miejsc poprawionych w ewentualnej Chopinowskiej korekcie podkładu dla tego wydania.
W Wn2 wskutek retuszów graficznych – patrz t. 195-196 – pominięto część łuku przypadającą na t. 197 (zmieniono też m.in. położenie łuku nad ćwierćnutami dolnego głosu).
Łuk w Wa3 mógł być dodany w wyniku porównania z analogicznymi motywami lub na podstawie Wn.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy wynikające z poprawek , Błędy Wn

t. 197

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Bez znaku w A

Krótki akcent nad g1 w Wf (→Wn)

Jak EZTU, ale krótki

Akcent długi nad g1 w Wa

EZTU

Akcent długi nad e1, alternatywna propozycja redakcji

! miniat: Corel.                          EZnieU

..

Akcent dodany w Wf (→Wn) bardziej przypomi­na zwykły, krótki akcent. Jest jednak o wiele bardziej prawdopodobne, że Chopin wpisał dłuż­szy znak, a sztycharz Wf odtworzył go w stan­dardowy sposób. Za przykład takiej sytuacji mogą posłużyć akcenty w t. 201-205, w A nie­wątpliwie długie, a w Wf praktycznie nieróżniące się od omawianego (jak wyglądają typowe, Chopinowskie krótkie akcenty, widać na tej samej stronie A w t. 208-213). Z tego względu w tekście głównym proponujemy akcent długi. Obecność akcentu długiego w Wa najłatwiej wytłumaczyć niedokładnością sztycharza.

Poważniejsza kwestia wiąże się z umiejscowie­niem akcentu – zdaniem redakcji możliwe, że Chopin wpisał go nad e1, co błędnie odtworzono w wydaniach. Uzasadnienie tego podejrzenia – patrz poprzednia uwaga. Akcenty lub inne znaki przypisane pomyłkowo do innych nut zdarzają się także w innych utworach Chopina (por. np. umie­szczony w złym miejscu łuk w t. 172-173 Kon­certu f op. 21, cz. III).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Akcenty długie , Błędy Wf , Autentyczne korekty Wf

t. 198

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Łuk w A, możliwa interpretacja kontekstowa

 w A, inne odczytanie

! miniat: Corel.                 EZnieU2

Bez znaku w Wf (→Wn,Wa)

..

Na dostępnej fotografii A wydaje się, że znak wpisany pod częścią ósemkowej figury jest niedokładnym łukiem o pierwotnym zakresie (tylko do ostatniej ósemki). Dłuższy łuk wpisany nad tą figurą stanowi tu z pewnością ostateczną wersję (patrz t. 194-195), toteż podajemy go w tekście głównym jako jedyny, zgodnie zresztą z Wf (→Wn,Wa).
Zdaniem redakcji, ewentualny łuk mógłby też być znakiem , z którego na zdjęciu widać tylko górne ramię (por.  w t. 200). Biorąc pod uwagę niepewność odczytania znaku i jego brak w źródle podstawowym (Wf), w tekście głównym go nie uwzględniamy.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf , Niedokładne łuki A , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A