mUltimate Chopin

op. 23, Ballada g-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Wysokość

t. 112

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W Wf (→Wn) przeoczono  przed górną nutą 1. akordu pr.r. (cis3). Błąd poprawiono w Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Błędy powtórzone Wn

t. 113

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

Chopin pominął w A dwa potrzebne znaki chromatyczne –  przed fis i  przed h. Obie niedokładności usunięto w Wf (→Wn,Wa). Natomiast w partii pr.r. jest niepotrzebnie powtórzony  przed h1 w połowie taktu, który uwzględniono we wszystkich wydaniach. W tekście głównym znak ten pomijamy.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Znaki ostrzegawcze , Autentyczne korekty Wf , Adiustacje Wf

t. 119

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W tekście głównym dodajemy  ostrzegawczy nad mordentem. Co ciekawe, w wielu późniejszych wydaniach Ballady redaktorzy dodali w tym miejscu . Jednak mimo że tonacją poprzedniego fragmentu jest A-dur, co sugerowałoby gis2, nic nie wskazuje na przeoczenie Chopina. T. 118-119 są bowiem oparte na akordzie Fis7, traktowanym jako dominanta do h-moll, o czym przekonuje użycie oktawy d2-d3 w następującym pochodzie oktaw. W kontekście tonacji h-moll naturalnym wyborem jest zaś mordent z g2. Ponadto, w t. 121, który jest sekwencyjnym powtórzeniem t. 119, opartym na akordzie Gis7 jako dominancie do cis-moll, pojawia się figura gis1-gis2-a2-gis2. Zawiera ona zrytmizowany mordent na gis2 z małą sekundą a2, odpowiadającą małej sekundzie g2 w t. 119.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Adiustacje redakcyjne

t. 123

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

Mordent z ais2 w Wf (→Wa)

TGTU = # nad mordentem
..

Krzyżyk nad mordentem, dodany niemal na pewno przez Chopina w korekcie Wf (→Wa), zdaniem redakcji jest doprecyzowaniem niekompletnego zapisu A, a nie zmianą brzmienia. Już bowiem akord gis-moll w poprzednim takcie sygnalizuje dalszy kierunek modulacji, która poprzez tonację gis-moll (z ais), ukazaną explicite w oktawowym pochodzie omawianego taktu, i akord eis-gis-h-dis w następnych dwóch zmierza do akordu dominanty w dis-moll w t. 126 (rozwiązanym ostatecznie na Es-dur 12 taktów dalej).
Brak  w Wn najłatwiej wytłumaczyć przeoczeniem sztycharza.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wn , Autentyczne korekty Wf , Niedokładności A

t. 124

Utwór: op. 23, Ballada g-moll

..

W A (→Wf) w całej 2. połowie taktu nie ma w pasażu pr.r. ani jednego znaku chromatycznego. Tę uproszczoną pisownię uzupełniono zarówno w Wn, jak i Wa.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf