


Pryma zwiększona b2-h2 zapisana jest w A (→Wf) w ten sposób, że laseczka dochodzi tylko do lewej główki nutowej (h2). Przy tym w A zapis jest jasny, gdyż laseczka położona jest z prawej strony główki, wypada zatem pomiędzy obiema nutami, a odstęp prawej nuty od następnej seksty e2-c3 jest wyraźny. Jednak w Wf, mimo że zapis jest w zasadzie taki sam, laseczkę umieszczono – zgodnie z regułą – po lewej stronie główki nutowej h2, a b2 znajduje się tak blisko seksty, że zarówno w Wn1 (→Wn1a,Wn2), jak i w Wa tworzą one trójdźwięk e2-b2-c3. Tylko w Wn3 (→Wn4) domyślono się, jak należy rozumieć zapis Wf. Patrz też t. 171.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładności Wf, Błędy Wa, Błędy Wn, Adiustacje Wn
notacja: Wysokość