Zagadnienia : Niedokładności Wn
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »
t. 8
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym uwzględniamy pedalizację Wn, przesuwamy jednak znak nieco w lewo, pod najbliższą oktawę. Jego faktyczne umiejscowienie (patrz transkrypcja graficzna – wersja "transkrypcja") jest bowiem niedokładne – pedał należałoby wziąć albo pod koniec trwania 7. szesnastki, co pomijając niepotrzebną komplikację, dałoby taki sam efekt brzmieniowy, albo na pauzie, co jest równie irracjonalne. Przyjmujemy, że zamierzony przez Chopina efekt to zwielokrotniona seksta eis-cis, gdyż pedalizacja Chopinowska jest z zasady harmoniczna – tworzy współbrzmienia z różnych, niejednoczesnych dźwięków. Ogólna kwestia autentyczności pedalizacji Wn – patrz następna uwaga. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wn |
|||||||||||||
t. 29
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Przyczyną rozbieżności w zapisie ozdobnika poprzedzającego oktawę des2-des3 jest zapewne Chopinowski sposób pisania arpeggiów, które w jego rękopisach często traciły swą falistość, upodabniając się do pionowych łuków. W Wn odtworzono ten zapis quasi-dosłownie, a w Wf potraktowano jako znak konwencjonalny, łączący przednutkę z nutą główną, w tym wypadku z leżącą najbliżej przednutki, dolną nutą oktawy (brak znaku w Wa to zapewne przeoczenie). W rezultacie odczytany dosłownie zapis Wn oznacza przednutkę bez arpeggia, a Wf przednutkę przyłączoną do dolnej nuty oktawy, co w praktyce daje arpeggio bez przednutki. W tekście głównym podajemy najprawdopodobniejszą pisownię, pojawiającą się w źródłach jeszcze kilkakrotnie w analogicznych miejscach, czyli przednutkę i arpeggio. Za tym rozwiązaniem przemawia też 3. palec wskazany dla przednutki w Wn – aplikatura taka jest naturalna i wygodna tylko przy uwzględnieniu arpeggia. Arpeggia zapisane przez Chopina w [A] często przyjmowały postać pionowego łuku (patrz uwaga w t. 27), co oddano w Wn. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Adiustacje Wf , Arpeggio – pionowy łuk |
|||||||||||||
t. 30
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Wersja Wn może być efektem dwukrotnej interpretacji przypominającego pionowy łuk znaku, jakim Chopin najprawdopodobniej oznaczył arpeggio w [A]. Sztycharze bowiem często pracowali etapami – cała strona główek nutowych, potem wiązań, łuków, ozdobników itd. – tak iż możliwe było wysztychowanie łuku na etapie łuków, a arpeggia na etapie ozdobników. Brak łuku w Wa to zapewne przeoczenie sztycharza. Z kolei wersja Wn wynika prawdopodobnie z niejasnego zapisu w [A] (chopinowskie arpeggia często przyjmowały wygląd pionowego łuku). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Arpeggio – pionowy łuk |
|||||||||||||
t. 31
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Pisownia Wn, w której łuk biegnie od przednutki do dolnej nuty oktawy, jest formalnie poprawna i oznacza równoczesne uderzenie oktawy po przednutce. Takie samo jest znaczenie notacji Wa i Wn2, w których wszelkie łuki pominięto (zapewne przypadkiem). Za poprawny można uważać także zapis Wf, oznaczający arpeggio rozpoczęte od górnej nuty. Jednak porównanie z notacją Wf w analogicznych t. 57 i 290, w której pionowy łuk umieszczony bezpośrednio przed oktawą oznacza z pewnością arpeggio, skłania do uznania zbliżonego łuku w omawianym takcie za niedokładnie odtworzony i w zamyśle Chopina również oznaczający arpeggio oktawy. Wykonanie wszystkich trzech analogicznych miejsc jest wówczas takie samo – przednutka i arpeggiowana oktawa. Wersję tę, tworzącą analogię rytmiczną z t. 27, proponujemy zatem w tekście głównym. Zgodnie z wyjaśnieniem w t. 27, proponujemy arpeggio, które w zapisie Chopina często przyjmowało postać pionowego łuku. Trudno powiedzieć, dlaczego w Wa nie umieszczono znaku za Wf. Być może było to przeoczenie sztycharza, choć w tym miejscu i w analogicznych (t. 53-59, 103-109, 286-292) Wa wielokrotnie pominęło pionowe łuki w Wf. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Błędy Wn , Arpeggio – pionowy łuk |
|||||||||||||
t. 57
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w analogicznym t. 31, łuk Wn, choć formalnie poprawny, jest najprawdopodobniej niedokładny i oznacza przednutkę i arpeggio (zapisane jako pionowy łuk), tak jak to podano w Wf. Brak łuku (arpeggia) w Wa, niezależnie od tego, czym konkretnie spowodowany, nie może być autentyczny. Tak jak w t. 31 zamieniamy pionowy łuk na arpeggio, ponieważ w zapisie Chopina arpeggio często przyjmowało wygląd właśnie takiego łuku. Brak znaku w Wa mógł być spowodowany przeoczeniem lub adiustacją (patrz wyjaśnienie w t. 31). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wn , Błędy Wa , Arpeggio – pionowy łuk |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- Następna »