Zagadnienia : Niedokładności Wf
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
|
t. 49-50
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, tekst główny opieramy na skorygowanym przez Chopina Wf, pomijając jedynie d dodane niewątpliwie pomyłkowo do trzydziestodwójki A-a w t. 50. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3), przypuszczalnie na podstawie porównania z analogicznym t. 283. Tak jak w t. 23-24 i analogicznych, podążamy za skorygowanym przez Chopina Wf z jednym wyjątkiem, o którym poniżej. W t. 49 kompozytor dodał dwa dźwięki d – na 1. i 3. mierze w l.r., co odtwarzamy w tekście głównym. W t. 50 natomiast widnieje dodatkowe d2 w pierwszej szesnastce trioli w p.r. (które odtwarzamy) i trzy dźwięki d w pierwszych kolejnych wartościach taktu w l.r., z których w tekście głównym odtwarzamy tylko pierwszy i trzeci, uznając drugi za pomyłkę (zapewne sztycharza) na podstawie porównania z partią prawej ręki oraz identycznym t. 283. Z tego dźwięku zrezygnowano również w Wa2 (→Wa3). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładności Wf , Zmiany akompaniamentu , Autentyczne korekty Wf , Błędy powtórzone Wa |
||||||||||
|
t. 55-56
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W tekście głównym podajemy łuk Wn, zgodny z łukami tego wydania w analogicznych t. 29-30 i 288-289. W tym ostatnim miejscu łuk taki ma również Wf (→Wa), co dowodzi, że krótszy łuk w omawianych taktach jest w Wf niedokładny. Brak łuku w Wa to z pewnością błąd. W tekście głównym podążamy za Wn, uznając łuk Wf za niedokładny, a brak łuku w Wa za przeoczenie, co wyjaśniamy szerzej w uwadze w t. 29. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Błędy Wa |
||||||||||
|
t. 58-59
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
W Wf1 nie ma ani jednego kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Niedokładności Wf , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Adiustacje Wf , Błędy powtórzone Wf |
||||||||||
|
t. 61
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w pozostałych podobnych taktach, w Wf (→Wa) wydzielona jako ćwierćnuta jest tylko górna nuta 1. oktawy pr.r. Jest to niemal na pewno niedokładność i w tekście głównym podajemy pisownię Wn. Propozycja dodatkowej, alternatywnej wersji tego miejsca wynika z braku uzasadnienia dla zróżnicowania wartości rytmicznej dolnej i górnej, przetrzymanej nuty tej oktawy. Zdaniem redakcji, może to być pozostałość poprawek w [A] lub w jeszcze wcześniejszym autografie roboczym – Chopin mógł np. wyjść od wersji analogicznej do t. 35, gdzie fis1 jest powtórzone na 2. mierze taktu i z jakichś powodów pozostawić ten zapis, mimo że tutaj z tego powtórzenia zrezygnował. O tym, że nie wchodzą tu w grę żadne względy brzmieniowe świadczy tekst t. 62, w którym 1. połowa taktu jest, nie licząc tego szczegółu, identyczna. Różnica w brzmieniu jest zresztą bardzo nieznaczna, co mogło odwieść Chopina od ewentualnych zmian na późniejszych etapach przygotowywania Poloneza do druku. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Niedokładności Wf |
||||||||||
|
t. 62-64
|
Utwór: op. 44, Polonez fis-moll
..
Tak jak w pozostałych podobnych taktach, w Wf (→Wa) wydzielona jako ćwierćnuta jest tylko górna nuta 1. oktawy pr.r. Jest to z pewnością błąd, czego dowodzą kropki przedłużające obie nuty oktaw w analogicznych t. 36-40. W tekście głównym przyjmujemy niewątpliwie prawidłową notację Wn. kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf |
podwyższającego ges na g (w różnych oktawach). Błąd, niemal na pewno popełniony przez Chopina, uzupełniono w 
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »