Wn1
Tekst główny
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa2 - Poprawiony nakład Wa1
Wa3 - Zadiustowany nakład Wa2
porównaj
  t. 168

h2-d3 w Wf (→Wa) i Wn

Wfna TGTU

h2, alternatywna propozycja redakcji

red tylko h2 na raz

Ten i poprzedni takt miały w AImaz początkowo następującą postać (transponujemy je do tonacji t. 226-227 wersji ostatecznej):

Następnie, chcąc zapewne uniknąć czterokrotnego powtórzenia akordu H-dur na początku t. 224-227, Chopin przesunął moment modulacji o 2 ćwierćnuty wstecz:

Na koniec, w Wf i Wn Chopin nadał t. 226-227 ostateczną postać, w której ulepszony postęp harmoniczny łączy się z początkową, naturalniejszą i logiczniejszą wersją melodii. Chopin wprowadził tę redakcję zapewne dopiero pisząc [A] całości Poloneza. W tej sytuacji wydaje się całkiem możliwe, że podobna zmiana miała w jego intencji dotyczyć także t. 167-168, a tercja h2-d3 na początku t. 168, odpowiadająca 2. fazie kształtowania tego fragmentu, znalazła się w pierwszych wydaniach w wyniku niedokończenia poprawek przez Chopina lub nieporozumienia w ich odczytaniu. Część późniejszych wydań zbiorowych podaje wersję z samym h2 jako jedyną.

Biorąc to pod uwagę, oprócz wersji wydań proponujemy rozwiązanie alternatywne, analogiczne do t. 227.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Adiustacje redakcyjne

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

Oryginał w: Zbiory prywatne (kolekcja Jana Ekiera), Warszawa