Łuki
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »
t. 2-10
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Łuki w t. 2 i 6 (a także 18) wyraźnie obejmują już przednutki rozpoczynające tryle. W tej sytuacji uznajemy łuk w t. 10 za niedokładny i w tekście głównym proponujemy łuk analogiczny do pozostałych. Notacja KF jest niejasna – trzy z czterech łuków biegną raczej od 2. przednutki (tylko w t. 6 od pierwszej). Ponieważ taki zapis nie tłumaczy się muzycznie, przyjmujemy, że kopista wszędzie miał na myśli łuki rozpoczynające się od 1. przednutki, jak to zresztą odczytano w Wn. Jeśli chodzi o moment zakończenia łuków, to zdaniem redakcji notacja A w t. 6 i 10 wskazuje raczej na pisanie z rozmachem łuków, które dla Chopina były oczywiste, niż chęć doprowadzenia ich do końca taktu jako łuków-tenuto (patrz jednak t. 18). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładne łuki A , Niedokładności KF , Łuki tenuto |
||||||
t. 3
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Skreślenia i dopiski widoczne w A pokazują, że Chopin początkowo opatrzył każdą z półtaktowych figur – w prawej i w lewej ręce – osobnym łukiem. kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A |
||||||
t. 4-5
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
W KF linijka kończy się t. 4, a łuki zarówno na końcu t. 4, jak i na początku t. 5 wskazują na kontynuację. W A łuki na przejściu do nowej linii również wskazują na ciągłość łuku, jednak koniec linijki wypada tam wcześniej, już w połowie t. 4. Najprawdopodobniej to właśnie zmyliło kopistę, który pisząc łuki, nie zwrócił uwagi na różnicę w rozplanowaniu tekstu. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
||||||
t. 6-9
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Łukowanie KF (→Wn) świadczy o roztargnieniu kopisty, być może wskutek pośpiechu. Zmianę na przejściu t. 6-7 można wytłumaczyć nietrafną interpretacją dopisanej w A końcówki łuku (Chopinowi chodziło niewątpliwie o doprowadzenie łuku do ostatniej szesnastki taktu, a nie połączenie z następnym). Przerwany łuk pomiędzy t. 7-8 to prawdopodobnie niedokładne odczytanie A (fragment łuku na początku t. 8 jest w A słabo widoczny) lub pomyłka (t. 8 kończy linijkę w KF, tak jak podobnie się rozpoczynający t. 7 kończy linijkę w A). Sugerujący kontynuację łuk na końcu t. 8, ostatniego w linii, może być po prostu niestarannie zapisany. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
||||||
t. 7-8
|
Utwór: op. 28 nr 23, Preludium F-dur
..
Mimo niebudzącego wątpliwości zapisu A łuki l.r. odtworzono błędnie zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa). Fontana pominął oba łuki A, opatrzył jednak konwencjonalnymi łukami triole w t. 8 (zrobił to także w t. 12). Trudno natomiast wskazać, co mogło skłonić sztycharza Wf do sprzecznego z zapisem A połączenia łuków. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Błędy KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- Następna »