Zagadnienia : Adiustacje Wn
t. 3-5
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
Ciągły, sześciotaktowy łuk Wn to jeden z jaskrawszych przykładów dezynwoltury, z jaką sztycharze Breitkopfa nierzadko traktowali Chopinowskie łukowanie – por. charakterystykę Wn1 w I części Koncertu f op. 21. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn |
|||||
t. 8
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll
..
W A nie jest jasne, czy łuk obejmuje dis1 na 2. mierze taktu, czy celuje w gis1 na 3. mierze. Zdaniem redakcji, pierwsza możliwość jest bardziej prawdopodobna – łuk symetrycznie obejmuje uderzenia na 2. mierze obu taktów, co przemawia za symetryczną interpretacją jego obu końców, a skoro początek łuku niewątpliwie przypada na 2. miarę taktu, to tak samo należy odczytywać równeż jego koniec. Tak to też zinterpretował i jednoznacznie zapisał Fontana w KF, co jednak zlekceważono w Wn.. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładne łuki A , Adiustacje Wn |
|||||
t. 9
|
Utwór: op. 28 nr 10, Preludium cis-moll kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf |