mUltimate Chopin

op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Łuki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Łuki

t. 10

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Bez łuku w A

!!!   miniat: wycinek, ta grupa, tylko dolna 5-linia.                    Tu bez kliszy 

Łuk w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Brak łuku nad 1. figurą l.r. to niewątpliwa pomyłka Chopina. Łuk dodano w obu źródłach opartych na A, być może nie zauważywszy nawet jego braku.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany

t. 15-18

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Ciągłe łuki w A (→Wf), prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, 4. grupa 15 i 1. 16, tylko górna 5-linia.                    TGTU = łuk 2. linijka + łuk 3. linijka

Łuki rozdzie­lone w KF (→Wn) i Wa

EZnieU = 2. i 3. linijka podzielone na kreskach taktowych
..

T. 15 i 17 wypadają w A (→Wf) na końcu linii i biegnące nad nimi łuki wychodzą dość wyraźnie poza kreski taktowe sugerując kontynację. Jednak łuki w t. 16 i 18 raczej tego nie potwierdzają. Fontana w KF (→Wn) odczytał je jako rozdzielone, oddzielne łuki ma także Wa. W tekście głównym interpretujemy je jako połączone, co zgadza się ze strukturą tego fragmentu, złożonego z dwutaktowej frazy przedstawionej dwukrotnie w skontrastowanej dynamice.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 22

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

2 łuki w A

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, ten takt.             TGTU

4 łuki w KF

EZnieU

Ciągły łuk w Wf (→Wa) i Wn

całotaktowy
..

W A każdy z dwóch łuków pr.r. obejmuje – inaczej niż w l.r. – także znak powtórzenia, oznaczający odpowiednio 2. i 4. miarę taktu. Są to więc dwa półtaktowe łuki, co podajemy w tekście głównym. W KF łuki są wyraźnie krótsze, tak iż należy je odczytywać jako obejmujące tylko jedną grupę trzydziestodwójek, co po uwzględnieniu znaków powtórzenia daje 4 łuki w tym takcie. Zarówno w Wf (→Wa), jak i w Wn błędnie zinterpretowano łuki rękopisów jako jeden łuk nad całym taktem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności KF

t. 23-24

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Ciągły łuk w A, prawdopodobna interpretacja

!!!   miniat: wycinek kombinowany, ostatnia grupa t. 23 do końca linii + 1. grupa t. 24, tylko górna 5-linia.                 TGTU = łuk cała linijka

2 łuki w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

2 całotaktowe
..

W A łuk nad kończącym linijkę t. 23 był przedłużany i sięga wyraźnie poza pięciolinię, sugerując kontynuację. Łuk w t. 24 raczej tego jednak nie potwierdza, tak iż KF (→Wn) ma tu rozdzielone łuki. Łuki w Wf odtwarzają niejasność pisowni A – łuk w t. 23 sugeruje kontynuację, ale w t. 24 rozpoczyna się nowy łuk. Także i tę niedokładność zinterpretowano jako rozdzielone łuki, co widzimy w Wa. W tekście głównym proponujemy ciągły łuk, traktując jako rozstrzygającą Chopinowską poprawkę łuku na końcu t. 23.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Poprawki A , Niepewna kontynuacja łuku

t. 25-26

Utwór: op. 28 nr 8, Preludium fis-moll

Łuki rozdzielone w A, prawdopodobna interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: corel, ostatnia grupa 25 i 1. 26, tylko górna 5-linia.                       TGTU

Ciągły łuk w A, możliwa interpretacja

EZnieU
..

Nieco podobnie jak w poprzedniej parze taktów, łukowanie A jest tu niejasne – łuk w t. 25, na końcu linii, sugeruje kontynuację, co jednak wyklucza łuk w t. 26, rozpoczynający się dopiero nad 3. trzydziestodwójką taktu. Chopin poprawiał łuk w t. 26, łącząc w połowie taktu napisane początkowo dwa łuki. Gdyby zależało mu na połączeniu tego łuku z poprzednim, być może poprawiłby także jego początek, pozostawienie bez zmian niewątpliwie niedokładnego poczatku łuku traktujemy więc jako argument za rozdzielonymi łukami, które podajemy w tekście głównym.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Niepewna kontynuacja łuku