Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Pedalizacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Pedalizacja

t. 39

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

 pod 6. ósemką w A, prawdopodobne odczytanie

!!!   miniat: wycinek, t. 7, tylko dolna 5-linia.
tr puste;                 red = jak EZnieU w t. 7

 pod 5. ósemką w A (inne odczytanie→KF)

tr puste;                  red = jak EZnieU1 w t. 7

 na 2. miarę w Wf (→Wa) i Wn

jak EZnieU2 w t. 7

 na 3. miarę, możliwe odczytanie A

jak EZnieU1 w t. 7

[ ] proponowane przez redakcję

TGTU (jak war_55 w t. 7)

 na 3. miarę, alternatywna propozycja redakcji

jak EZnieU3 w t. 7

..

Tak jak w t. 7, którego ten takt jest powtórzeniem, interpretacja oznaczeń pedalizacji rękopisów napotyka na trudności. Oprócz dwóch najbardziej prawdopodobnych odczytań A (wersje A i KF) proponujemy jeszcze jedno możliwe odczytanie i dwie interpretacje kontekstowe, wzorowane na pedalizacji wpisanej przez Chopina w zbliżonych sytuacjach w t. 37 lub 25.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

t. 41-42

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Bez pedalizacji w A (→Wf1,KFWn)

!!!   miniat: te takty, tylko dolna 5-linia, wycinek (tu Wf1)                  Tu bez kliszy 

   w Wf2 (→Wa)

jak TGTU, tylko bez nawiasów

[  ] proponowane przez redakcję

TGTU

..

Autentyczność pedalizacji dodanej w Wf2 (→Wa) jest niepewna. Z drugiej strony, pozostawienie w utworze opatrzonym szczegółową pedalizacją dwóch taktów bez oznaczeń może być mylące, toteż w tekście głównym proponujemy uzupełnienie wskazówek na wzór analogicznych t. 1-2 i 33-34. Przyjęcie tutaj rozwiązania odmiennego niż w t. 9-12 jest umotywowane tym, że tam Chopin widział całość tekstu i mógł ocenić, czy powtarzanie znaków z t. 1-4 jest konieczne, natomiast tu miał przed sobą jedynie puste, ponumerowane takty, co utrudniało taką ocenę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wf

t. 53

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

 w A

!!!   miniat: ten takt, wycinek, tylko dolna 5-linia.         Tu bez kliszy 

    w KF (→Wn)

TGTU = gwiazdka na końcu taktu

  w Wf (→Wa)

EZnieU = 3 znaki

..

Zmiana pedału na 3. mierze taktu to dowolny dodatek Fontany, który korygował Wf1 pod nieobecność Chopina. Powodem ingerencji było pozostawienie w A samotnego znaku  na początku tego taktu (co z kolei było niewątpliwie skutkiem poprawek i skreśleń). Widząc zmianę podstawy basowej, Fontana uzupełnił oznaczenia w rutynowy, bezpieczny sposób, nie sprawdzając autentycznej pedalizacji w analogicznym t. 61. Co ciekawe, w KF uzupełnił tylko znak  na końcu taktu.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy wynikające z poprawek , Adiustacje Wf , Brak znaku zdjęcia pedału , Adiustacje Fontany , Niedokładności A

t. 69-71

Utwór: op. 28 nr 19, Preludium Es-dur

Bez znaku w A

!!!   miniat: jw.                         TGTU = bez kliszy

 w KF i Wf

EZnieU

 w Wn

EZnieU1

   w Wa

EZnieU2

..

Gwiazdka , dodana zarówno w KF (→Wn), jak i w Wf (→Wa), jest z pewnościa nieautentyczna. Notacja A implikuje zatrzymanie aż do końca Preludium pedału wziętego na 3. mierze t. 68, a zarówno efekt brzmieniowy takiej pedalizacji, jak i sposób zapisu bez końcowego znaku  są charakterystyczne dla Chopina i występują w zakończeniach bardzo wielu jego kompozycji. Poszczególne źródła różnią się nieznacznie umiejscowieniem , tak iż przyjmujemy istnienie dwóch nieco odmiennych wersji.
Pedalizacja w ostatnim takcie to dowolny dodatek adiustatora Wa.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wf , Adiustacje Fontany