mUltimate Chopin

op. 24 nr 3, Mazurek As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 1, t. 1-21
s. 1, t. 1-21
s. 2, t. 22-43
Tekst główny
Tekst główny
AI - Autograf okolicznościowy
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
AI - Autograf okolicznościowy
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny

  t. 3-8

AI i A (→Wn1→Wf→Wa)

Dodatkowy "głos" w Wn2

W t. 3-4 i 7-8 w Wn2 ćwiećnuty es i As zapisano tak, jakby każda z nich należała do dwóch głosów. Ta pedantyczna adiustacja, uzasadniona w zapisie partytury orkiestrowej, jest zupełnie niepotrzebną komplikacją w muzyce fortepianowej, wykonywanej przez jedną osobę. Podobnie w t. 25-28 i 31-32.

 

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn

notacja: Rytm