![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 4, t. 45-54
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
![](/build/images/x_button.png)
W t. 3-4 i 7-8 w Wn2 ćwiećnuty es i As zapisano tak, jakby każda z nich należała do dwóch głosów. Ta pedantyczna adiustacja, uzasadniona w zapisie partytury orkiestrowej, jest zupełnie niepotrzebną komplikacją w muzyce fortepianowej, wykonywanej przez jedną osobę. Podobnie w t. 25-28 i 31-32.
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Rytm