Wn1
Tekst główny
AI - Autograf okolicznościowy
A - Autograf
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
WfS - Egzemplarz Stirling
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa3 - Zmieniony nakład Wa1
porównaj
  t. 36

Bez 1. volty w AI

Seksta, łuk przetrzymujący as1 w A

Seksta, dodatkowy łuk w Wn1

as1 przetrzymane do t. 13 w Wf (→Wa1)

Seksta, as1 przetrzymane do t. 13 w Wa3

Seksta, adiustacje w Wn2

W AI 1. volta t. 36 nie występuje ani w zapisie, ani w wykonaniu, gdyż t. 13-36 nie są powtarzane. Notacja A ściśle odpowiada 2. volcie t. 12, a jej odczytanie nie budzi żadnych wątpliwości. W Wn1 do odtworzonego zapisu A dodano w 2. volcie t. 36 łuczek prowadzący do es1. Geneza i sens tego znaku nie są całkiem jasne – zdaniem redakcji jest to adiustacja mająca na celu połączenie łukiem nut as1 i es1. Mimo iż łuk łączący te nuty nie ma sensu, gdyż nie sąsiadują one ze sobą w wykonaniu, tak właśnie zinterpretowano to w Wf (→Wa). W Wn2 i Wa3 dokonano ponadto adiustacji ujednolicających ten takt z analogicznym t. 12 (2. volta).

Porównaj to miejsce w źródłach »

Patrz t. 12

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf, Błędy Wn, Adiustacje Wn, Autentyczne korekty Wf

notacja: Wysokość

Przejdź do tekstu nutowego

.