op. 2, Wariacje B-dur
op. 10, 12 Etiud
op. 11, Koncert e-moll
op. 21, Koncert f-moll
op. 22, Polonez Es-dur
op. 24, 4 Mazurki
op. 25, 12 Etiud
op. 26, 2 Polonezy
op. 27, 2 Nokturny
op. 28, 24 Preludia
op. 30, 4 Mazurki
op. 35, Sonata b-moll
op. 50, 3 Mazurki
op. 63, 3 Mazurki
op. 24 nr 3, Mazurek As-dur
Zarówno w AI, jak i w A t. 7 rozpoczyna nową linię tekstu. W obu autografach spowodowało to niejasność w zapisie łuków pr.r. (sytuacja w autografach Chopina bardzo częsta):
- w AI łuk na początku t. 7 wyraźnie sugeruje kontynuację, jednak w t. 6 oczekiwanego początku łuku nie ma;
- w A nad ostatnią nutą t. 6 wpisany jest początek łuku, któremu jednak brak kontynuacji, gdyż łuk w t. 7 zaczyna się od 1. nuty.
Mimo powyższych niedokładności intencja Chopina jest tu zdaniem redakcji niewątpliwa – ciągły łuk, biegnący od as1 w t. 6. Konkluzję tę potwierdza notacja A w analogicznych t. 30-31. Tę naturalną interpretację podajemy w tekście głównym, przyjęto ją także w Wn (→Wf→Wa).
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Niedokładne łuki A
notacja: Łuki
