Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 12

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

Przed ostatnią szesnastką (w obu rękach) w A (→KF,Wf1) nie ma znaków chromatycznych, co odczytane dosłownie daje d1 i des. W Wf2 dodano , ale tylko w pr.r., gdzie pełni jedynie funkcję ostrzegawczą. Wn i Wa mają kasowniki w obu rękach.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Adiustacje Wf , Niedokładności A , Błędy powtórzone Wf

t. 13

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

..

Jako 2. szesnastkę l.r. Wa1 ma błędnie es.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa , Błąd tercjowy

t. 15

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

2 łuki w A (→Wf,KFWn) i Wa2

Bez łuków w Wa1

..

Brak łuków w Wa1 to z pewnością przeoczenie, poprawione w Wa2.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wa

t. 15

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Kliniki w pr.r. w A

4 kropki staccato w KF (→Wn) i Wa

3 kropki w Wf

4 kliniki proponowane przez redakcję

..

W tym takcie Chopin ponownie oznaczył artykulację akordów znakami tylko nad partią pr.r. Ponieważ wykonanie z pewnością nie różni się od tego w t. 13-14, w tekście głównym dodajemy znaki także pod akordami l.r. Rozwiązanie to przyjęto zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).
Brak w Wf znaku dla 1. akordu pr.r. to niewątpliwe przeoczenie sztycharza.
Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) znaki A odczytano jako kropki staccato. Mimo że mniej wydłużone niż te w t. 9-12 czy 14 (znak w pr.r.), są to zdaniem redakcji, kliniki.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf , Niedokładności Wf , Kliniki , Niedokładności KF

t. 16

Utwór: op. 28 nr 18, Preludium f-moll

Krótkie akcenty w A (→Wf,KFWn)

! miniat: wycinek, pół taktu, obie pięciolinie.
TGTU = 8 akcentów

Pionowe akcenty w Wa

..

Akcenty pionowe były często stosowane w Wa jako dowolny zamiennik dla autentycznych akcentów poziomych (krótkich lub długich) – por. np. Preludium gis nr 12, t. 37-38.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa