- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »
t. 9-10
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Odczytanie palcowania WfS nastręcza trudności. W t. 9 pod ćwierćnutą d1 znajdują się dwie cyfry, jedna nad drugą, przy czym dolna, 1, wydaje się skreślona. Można by więc uznać, że wpisaną najpierw jedynkę skreślono i zastąpiono dwójką. Jednak zdaniem redakcji taka interpretacja jest niewłaściwa – gdyby jedynka była wpisana najpierw, umieszczono by ją wyżej, bliżej nuty. Najprawdopodobniej więc pozorne skreślenie jest w rzeczywistości łukiem oznaczającym zamianę palców, tak jak w t. 1. W t. 10 1. cyfrę można by odczytać jako 4, co byłoby jednak zupełnie nieuzasadnione – por. palcowanie w tym samym źródle w analogicznym t. 2. Dokładniejsza analiza wpisu pokazuje, że najprawdopodobniej jest to nieco niezgrabnie zapisane 3, co daje pełną zgodność zarówno z wpisem WfJ, jak i z palcowaniem t. 2. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Adiustacje Wa , Różnice palcowania , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
||||||||||||
t. 9-10
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Tak jak w zbliżonych sytuacjach w t. 1, 3 i 5, uważamy górne ramię znaku w A za bardziej miarodajne, choć w tym przypadku różnica długości jest mało znacząca. Podobnie za nieisotne uznajemy niewielkie niedokładności pojawiające się w odtworzeniu widełek w KF i Wn. Znaki w Wf, a w jeszcze większym stopniu w Wa dopasowano do głównych miar taktów (rutynowa adiustacja, jak w analogicznych miejscach). kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wf |
||||||||||||
t. 11
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Widełki odtworzono niedokładnie zarówno w KF, jak i Wf (→Wa), ale zmianę zakresu znaku w Wf uważamy za niewpływającą na jego znaczenie. Pominięcie widełek w Wn i KGS to niewątpliwie przeoczenia. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Zakresy widełek dynamicznych , Błędy Wn , Niedokładności KF |
||||||||||||
t. 12-14
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
..
Wersja A (→KF→Wn1), w której te trzy takty oparte są na akordzie zmniejszonym cis-e-g, jest najprawdopodobniej efektem przeoczenia przez Chopina kasowników obniżających cis na c (w różnych oktawach). O prawidłowości wersji Wf (→Wa) świadczą przede wszystkim trzy egzemplarze lekcyjne z wyraźnymi śladami opracowywania utworu z Chopinem, w których akord C-dur jako podstawa harmoniczna tych taktów nie został zakwestionowany, a ponadto także KGS, pisana wszak przez osobę nie tylko bliską Chopinowi, ale będącą świadkiem procesu tworzenia cyklu Preludiów. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Adiustacje Wn , Obce dodatki w rękopisach , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy A , Adiustacje Wf , Ostatni znak przykluczowy |
||||||||||||
t. 12-13
|
Utwór: op. 28 nr 6, Preludium h-moll
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne zagadnienia: Naniesienia w egzemplarzach lekcyjnych , Dopiski WfS , Dopiski WfJ |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- Następna »