mUltimate Chopin

op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Określenia słowne
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Określenia słowne

t. 1

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

Allegretto quasi Andantino w KFI

! miniat: wycinek z określeniem tempa.           EZnieU

Allegretto w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

Zdaniem redakcji, rezygnacja w wersji ostatecznej Preludium z doprecyzowania określenia tempa może oznaczać skrystalizowanie się wizji utworu – podwójne określenie w KFI wprowadza w gruncie rzeczy element niepewności, zawieszając tempo utworu gdzieś pomiędzy Allegretto a Andantino.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Zmiany określeń tempa

t. 19-23

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

cresc. - - - od t. 20 w KFI

! miniat: t. 19-20 (razem z 1. kreseczką po cresc.), tylko dolna 5-linia, wycinek
tr puste;                red = EZnieU

cre - scen - do od t. 19 w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU
..

Jeśli KFI wiernie oddaje notację [AI], impulsem do rozpoczęcia crescenda był pierwotnie pięcioósemkowy, wznoszący postęp l.r. w t. 20. Wersję tę można zdaniem redakcji traktować jako dopuszczalny wariant, można też na jej podstawie odpowiednio ukształtować przebieg crescenda rozpoczętego – zgodnie z tekstem głównym – w t. 19.
Umieszczenie tych wskazówek nad górną pięciolinią (w A)  lub pod dolną (w KFI) wynika naszym zdaniem z braku miejsca pomiędzy pięcioliniami, a w przypadku A także ze skreśleń wpisanych tam początkowo widełek  i  (patrz następna uwaga).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

t. 24-25

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

 w KFI

! miniat: wycinek, ten takt, tylko górna 5-linia.
EZnieU

dim. - - - w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU
..

Określenie  reprezentuje wcześnejszą, mniej dopracowaną koncepcję dynamiczną – następnym określeniem w KFI jest dopiero całotaktowy znak  nad partią pr.r. w t. 32, zastąpiony w wersji ostatecznej przez akcent długi w połowie tego taktu. W A w omawianych taktach Chopin początkowo wpisał jeszcze inne oznaczenia – dwa mniej więcej całotaktowe znaki .

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 65

Utwór: op. 28 nr 17, Preludium As-dur

 w KFI, KF (→Wn) i AM

! miniat: wycinek nieduży, tylko dolna 5-linia,        TGTU

Bez oznaczenia w A (→Wf→Wa)
..

Brak  w A (→Wf→Wa) to z pewnością niedopatrzenie Chopina, który dopisując te znaki na ostatniej stronie Preludium, mógł łatwo pominąć ten takt, zapisany jako jedyny jeszcze na poprzedniej stronie A (patrz wyżej, uwaga o łuku). Niezmiennego zamiaru akcentowania także tego dźwięku dowodzą znaki zarówno w KFI, jak i AM, oraz świadectwo uczennicy Chopina, pani Dubois, przekazane przez Ignacego Jana Paderewskiego*:

"Pamiętam, że raz, gdy grałem 17. Preludium Chopina, pani Dubois powiedziała, że w końcowym jego odcinku 
Chopin miał zwyczaj grać nutę basową [As1] z dużą siłą (mimo że wszystko pozostałe grał diminuendo). 
Ową nutę uderzał zawsze w ten sam sposób i z jednakową siłą ze względu na znaczenie, jakie jej nadawał. Akcentował ją i wyodrębniał, ponieważ pomysł tego Preludium opiera się na dźwięku starego zamkowego zegara, wybijającego jedenastą godzinę. [...] Chopin nalegał zawsze na to, aby nuta basowa była uderzana z tą samą siłą – bez diminuendo, ponieważ zegar nie może dzwonić diminuendo."

Fontana, który znał Preludium jeszcze z wcześniejszej wersji, również najwidoczniej zapamiętał ten efekt, gdyż dodał  w KF (→Wn).

* I. J. Paderewski, Mary Lawton, The Paderewski Memoirs, Londyn 1939, s. 154.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy A , Adiustacje Fontany