Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Artykulacja, akcenty, widełki

t. 33

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

 od połowy taktu w A

!!!   miniat: t. 33, tylko górna 5-linia, wycinek.                    tr = EZnieU2 lewe;                       red = EZTU lewy koniec

 od początku taktu w KF (→Wn) i Wf (→Wa)

EZnieU lewy koniec

..

Wcześniejsze niż w A rozpoczęcie widełek  wydaje się być niedokładnością praktycznie bez znaczenia. Notacja A może jednak sugerować jakiś niuans, np.  powiązanie crescenda z obecnością wydzielonego głosu wewnętrznego, toteż w tekście głównym pozostawiamy ją bez zmian. Niedokładność zarówno KF, jak i Wf pokazuje, że dopasowywanie podłużnych znaków – widełek, łuków – do struktur rytmicznych było manierą nie tylko sztycharzy.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności Wf , Niedokładności KF

t. 36-37

Utwór: op. 28 nr 5, Preludium D-dur

 w A, interpretacja kontekstowa

Krótsze  w KF (→Wn)

EZnieU prawy koniec

Dłuższe  w Wf (→Wa)

EZnieU1 

..

W A takt ten jest pierwszym w nowej linii, a znak  rozpoczyna się jeszcze przed akoladą, co sugeruje, że powinien rozpocząć się już wcześniej, np. w poprzednim takcie. Jest więc niemal pewne, że uznanie go za przedłużenie widełek  z poprzednich taktów, jak to zrobiono zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa), jest słuszne.
Nieznaczne skrócenie znaku w KF (→Wn) to niedokładność kopisty.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładności KF , Widełki dynamiczne kontynuujące