Zagadnienia : Niedokładności KF
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »
t. 16
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Notacja akordu na 2. ósemce taktu jest w KF niejasna – nuta c1, mimo że najprawdopodobniej napisana przez Fontanę, jest praktycznie niewidoczna i nie została uwzględniona w Wn. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KF |
|||||||||||
t. 17
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Druga od dołu nuta akordu l.r. napisana jest w KF nieprecyzyjnie, tak iż bardziej przypomina es niż f. kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach zagadnienia: Niedokładności KF |
|||||||||||
t. 27-28
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Oba znaki mają w A górne ramię wyraźnie dłuższe niż dolne. Przyjmujemy zakres górnego ramienia, pisanego jako pierwsze, zgodny ze staranniej zapisanym znakiem w podobnym t. 26. Stosunkowo nieznaczne niedokładności w odtworzeniu znaków w KF zostały wyolbrzymione w Wn, w którym starano się wypełnić znakami całe takty. Podobną manierę, choć tylko w t. 27, prezentuje również Wf (→Wa). kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Niedokładności Wf , Zakresy widełek dynamicznych , Adiustacje Wn , Niejasne widełki A , Niedokładności KF |
|||||||||||
t. 33
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF |
|||||||||||
t. 34-41
|
Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll
..
Określenie sempre più animato zajmuje w A (→KF→Wn) ponad 2 takty (t. 35 zapisany jest skrótowo), w Wf (→Wa) – półtora. Ma to znaczenie tylko w przypadku Wn, w którym pominięto kreseczki wyznaczające zakres obowiązywania tej wskazówki, i tylko w wersji tego wydania odtwarzamy to w naszej transkrypcji. W A i źródłach opartych na nim kreseczki doprowadzono do końca następnej linijki, co wypada w A w t. 41, ale w KF w t. 40, a w Wf jeszcze wcześniej, w t. 38. Skrócenie zasięgu jest więc oczywistą pomyłką, zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf, toteż w tekście głównym odtwarzamy notację A. Zdaniem redakcji, niewykluczone jednak, że podobną pomyłkę popełnił także sam Chopin, gdyż ostatnią kreseczkę wpisał już za kreską taktową kończącą t. 41, a wykonanie t. 42-45 sempre più animato wydaje się zgodne z kulminacyjnym charakterem zakończenia Preludium. kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne zagadnienia: Błędy Wf , Błędy Wn , Niedokładności KF |
- « Poprzednia
- 1
- 2
- Następna »