Wf
Tekst główny
A - Autograf
KF - Kopia Fontany
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Poprawiony nakład Wf1
WfD - Egzemplarz Dubois
WfJ - Egzemplarz Jędrzejewicz
WfS - Egzemplarz Stirling
WfSz - Egzemplarz Szczerbatow
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Zrewidowany nakład Wn1
Wn3 - Poprawiony nakład Wn2
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wa1a - Poprawiony nakład Wa1
Wa2 - Zadiustowany nakład Wa1a
porównaj
  t. 34-41

sempre più animato - - - do t. 41 w A

! miniat: nic.             EZTU całość (do końca t. 41)

sempre più animato - - - do t. 40 w KF

EZTU do końca t. 40

sempre più animato - - do t. 38 w Wf (→Wa)

EZTU do końca t. 38

sempre - più - animato w t. 34-36 w Wn

EZnieU

Określenie sempre più animato zajmuje w A (→KFWn) ponad 2 takty (t. 35 zapisany jest skrótowo), w Wf (→Wa) – półtora. Ma to znaczenie tylko w przypadku Wn, w którym pominięto kreseczki wyznaczające zakres obowiązywania tej wskazówki, i tylko w wersji tego wydania odtwarzamy to w naszej transkrypcji. W A i źródłach opartych na nim kreseczki doprowadzono do końca następnej linijki, co wypada w A w t. 41, ale w KF w t. 40, a w Wf jeszcze wcześniej, w t. 38. Skrócenie zasięgu jest więc oczywistą pomyłką, zarówno kopisty, jak i sztycharza Wf, toteż w tekście głównym odtwarzamy notację A. Zdaniem redakcji, niewykluczone jednak, że podobną pomyłkę popełnił także sam Chopin, gdyż ostatnią kreseczkę wpisał już za kreską taktową kończącą t. 41, a wykonanie t. 42-45 sempre più animato wydaje się zgodne z kulminacyjnym charakterem zakończenia Preludium.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Błędy Wf, Błędy Wn, Niedokładności KF

notacja: Określenia słowne

Przejdź do tekstu nutowego

.