mUltimate Chopin

op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Adiustacje Wa

t. 29

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

W A (→KF,Wf) nie ma  przed dolną nutą akordu na 2. ósemce (e). Oczywistą niedokładność poprawiono w Wn i Wa.
W tekście głównym dodajemy ostrzegawczy  przed 4. szesnastką c2.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Znaki chromatyczne w różnych oktawach , Adiustacje Wn , Niedokładności A

t. 30

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

..

Do 3 autentycznych bemoli ostrzegawczych (przed des2, ges2 w pr.r. i es1 w l.r.) dodajemy w tekście głównym jeszcze jeden, przed szes­nastką b1. Natomiast w Wa i Wn2 dodano  przed as2 na 4. mierze taktu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Adiustacje redakcyjne; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Znaki ostrzegawcze

t. 32

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

 w A (odczyt dosłowny→Wf,KF→Wn)

! miniat: wycinek, ta grupa szesnastek, tylko górna 5-linia i znak.                      widły jak EZnieU1 w t. 33

2 krótkie akcenty w Wa

jak EZnieU2 w następnym takcie

Akcent długi w A, interpretacja kontekstowa

TGTU
..

Znak  w A sięga praktycznie do ostatniej szesnastki taktu i tak go odtworzono w większości pozostałych źródeł. Zdaniem redakcji, w tym kontekście Chopin mógł mieć na myśli tylko akcent długi, jak to 4 razy jednoznacznie zapisał w następnym takcie. W Wa uznano – również prawdopodobnie na podstawie znaków w następnym takcie – że chodzi o akcent, który podano osobno dla prawej i lewej ręki. Patrz też uwaga w t. 33.

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa

t. 33

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

4 akcenty długie w A (→Wf)

! miniat: wycinek.                EZTU

4  w KF

EZnieU

4 dłuższe  w Wn

EZnieU1

8 krótkich akcentów w Wa

EZnieU2
..

Cztery znaki w A to typowe akcenty długie, co jednak odtworzono w miarę dokładnie tylko w Wf. Znaki w KF są nieco dłuższe, a w Wn rozciągnięto je na całą długość grup szesnastkowych. W Wa, tak jak w poprzednim takcie, uznano znaki za akcenty i podwojono, opatrując nimi osobno prawą i lewą rękę.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Adiustacje Wa , Adiustacje Wn , Niedokładności KF

t. 41

Utwór: op. 28 nr 16, Preludium b-moll

Palcowanie w A (→KF→Wn) i Wa2

! miniat: wycinek, pół taktu, tylko górna 5-linia.
TGTU

Bez palcowania w Wf (→Wa1)
..

Cyfry Chopinowskiego palcowania przeoczono w Wf (→Wa1). Dodano je w Wa2 na podstawie porównania z Wn1.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa , Błędy Wf