mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis

Zagadnienia : Błędy KF

t. 3-4

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Łuk od szesnastki w KFI i A (→Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek (tu A), 2. połowa t. 3 i początek 4, tylko górna 5-linia.                        EZTU

Łuk od połowy t. 3 w KF (→Wn)

EZnieU1
..

Dłuższy łuk KF (→Wn) to skutek pomyłki kopisty, zmylonego najprawdopodobniej przez zlewający się z łukiem A zarys fragmentu łuku zapisanego na odwrocie tej karty (nad t. 22).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Niedokładne łuki A , Błędy KF

t. 7-10

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma w tych taktach żadnych znaków chromatycznych w partii pr.r. Brak krzyżyków w t. 7 i 9 to oczywista niedokładność (ostrzegawczy  w t. 10 formalnie nie jest niezbędny), gdyż w l.r. odpowiednie krzyżyki – podwyższające c1 na cis1 – są wpisane. Taki niekompletny zapis występował przypuszczalnie już w będącym podstawą tej kopii zaginionym autografie, gdyż wydaje się mało prawdopodobne, by kopista selektywnie pomijał znaki na górnej pięciolinii (patrz też t. 16-17).
Krzyżyka w t. 7 brakuje także w KF – widoczny znak wpisany został ołówkiem przez H. Scholtza, późniejszego właściciela KF. Oczywiste przeoczenie uzupełniono w Wn.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Przeoczenia znaków aktualnej tonacji , Błędy KF

t. 7-10

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

Powiązana z pierwotnym rytmem, wcześniejsza wersja łukowania – patrz uwaga o rytmie. Tam też omawiamy błędy w odtworzeniu łuków A, popełnione zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa).

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF

t. 17

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Rytm KFI i A (→Wf→Wa) oraz KF (interpretacja źródłowa)

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, 2. połowa taktu, tu A.               EZTU = ósemka dis2

Rytm w KF (interpretacja kontekstowa→Wn)

EZnieU1 = kropka i szesnastka w dobrym miejscu
..

W KF rytm 2. połowy taktu zapisano błędnie jako . W Wn zmieniono to na , co jest zrozumiałe, jeśli wziąć pod uwagę rytm w pozostałych podobnych sytuacjach. Adiustator nie uwzględnił jednak umiejscowienia tego dis2 w stosunku do szesnastek l.r. – jest ono zapisane dokładnie nad przedostatnią szesnastką, co sugeruje, że błędem jest chorągiewka szesnastkowa, a nie brak drugiej kropki przedłużającej ćwierćnutę e2. 

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wn , Błędy KF

t. 17-18

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 akcenty długie w KFI

!!!   miniat: wycinek 2. połowa 17 i akord 18, tylko górna 5-linia.                     EZnieU

w A

Bez znaku w KF (→Wn) i Wf (→Wa)
..

Pominięcie widełek  zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) to prawdopodobnie skutek nałożenia się tego znaku na końcówkę łuku l.r. – każde z ramion widełek wygląda jak próba przedłużenia/zakończenia tego łuku.
Dwa akcenty w KFI podkreślają wagę zarówno dis2, jak i akordu C-dur, ale dopiero w ich połączeniu zawiera się sens tego przejścia, co Chopin wyraził w A, łącząc je jednym znakiem . Zestawienie tych dwóch sposobów oznaczenia pozwala lepiej zrozumieć sens widełek  w podobnych kontekstach (por. np. Preludium a nr 2, t. 15-16). Można też w tej zmianie widzieć analogię do scalenia łuków w t. 4-6.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Błędy Wf , Błędy KF