mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Określenia słowne
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Określenia słowne

t. 1

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Moderato  w KFI

!!!   miniat: odpowiedni wycinek.                           Moderato zamiast Vivace

Vivace w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

TGTU
..

Nie ulega wątpliwości, że ostateczną decyzją Chopina, jeśli chodzi o określenie tempa Preludium, jest Vivace. Zmiana niemal na pewno wiązała się z wyraźną zmianą koncepcji utworu, co znalazło odzwierciedlenie także w innych oznaczeniach wykonawczych, które w KFI są niejednokrotnie odmienne niż w pozostałych źródłach, a przy tym w wielu miejscach bardziej szczegółowe, por. np. widełki   pod szesnastkami l.r. w t. 1, dim. w t. 6, akcenty w t. 7 i 9.
Patrz też uwagi o zmianach rytmu pr.r.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

t. 1

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tytuł w KFI

!!!   miniat: odpowiedni wycinek.                     tr = EZnieU1 (bez akcentu nad e);                  red = EZnieU (z akcentem)

Bez osobnego tytułu w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

EZTU = 3 przed 1. taktem
..

Tytuł wpisany w KFI nie wydaje się być dopisany później, tak więc w trakcie pisania Fontana znał już nazwę utworu i jego miejsce w całym cyklu (nie przesądza to jednak, czy tak zatytułowany był autograf Chopina). Kopia pochodzi więc z czasów, gdy Chopin miał już skrystalizowany zamysł cyklu preludiów i pracował nad ich skompletowaniem.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 1

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

 e leg. w KFI

!!!   miniat: odpowiedni wycinek, tylko dolna 5-linia z napisami.                          EZnieU1

leggieramente i  w A (→KF→Wn, →Wf)

EZTU = leggiera... + p pod lewą

leggiero i  w Wa

EZnieU
..

Niejednoznaczny skrót użyty w KFI – leg. – można by w zasadzie rozwinąć jako leggiero, jednak bardziej racjonalne byłoby wtedy wpisanie legg. Niewykluczone więc, że miało to być legato. (Por. zbliżony problem w Lento con gran espressione WN37, t. 6-7.)
Zmiana formy gramatycznej określenia w Wa – niewpływająca zresztą na jego muzyczne znaczenie – mogła być podyktowana niepewnością co do poprawności językowej użytego przez Chopina terminu. W istocie, obowiązującą już wtedy formą tego przysłówka było leggermente, ewentualnie leggiermente. Ponieważ jednak nie pojawia się ona w żadnym ze źródeł, zachowujemy wskazówkę Chopinowską, niebudzącą wszak wątpliwości, jeśli chodzi o sens. Por. zbliżoną sytuację w III cz. Koncertu f op. 21, t. 81 i 317.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Adiustacje Wa

t. 6-15

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

dim. i poco cresc. w KFI

!!!   miniat: wycinek t. 6, tylko górna 5-linia.               EZnieU t. 6, i 15

Bez oznaczeń w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

W KFI zwraca uwagę odmienne oznaczenie jednakowych pod względem wysokościowo-rytmicznym miejsc – dim. w t. 6, ale poco cresc. w analogicznym miejscu w t. 15. Rezygnacja z tych wskazówek w wersji ostatecznej mogła się wiązać ze spokojniejszym tempem Preludium. Patrz też t. 11, 27-30 i 32.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 11

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

 w KFI

!!!   miniat: odpowiedni wycinek, tylko górna 5-linia.                EZnieU

Bez oznaczenia w A (→KF→Wn, #→Wf→Wa)
..

 można tu rozumieć jako obowiązujące aż do poco cresc. w t. 15 lub, co wydaje się bardziej prawdopodobne, jako dotyczące tylko tego taktu lub nawet tego motywu.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach