mUltimate Chopin

op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Tekst Porównanie Uwagi Źródła Opis
Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Artykulacja, akcenty, widełki
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Cofnij Wyczyść

Artykulacja, akcenty, widełki

t. 1

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

  w KFI

!!!   miniat: wycinek, ten takt, tylko dolna 5-linia.                 widły EZnieU

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

Nie wydaje się, by modelujące figurację znaki dynamiczne zostały przez Chopina przypadkowo pominięte w A, jest to raczej świadoma decyzja związana z ogólną zmianą koncepcji Preludium – patrz uwaga dotycząca określenia tempa. Chopin niejednokrotnie skreślał tego rodzaju znaki w autografach, np. w Scherzu b op. 31, t. 334-349.
To samo dotyczy oznaczeń w t. 3-4 oraz 7 i 9.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 3-13

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

  w KFI

!!!   miniat: wycinek, tylko górna 5-linia, te widły i to co nad nimi.                          EZnieU t. 3-4 i 13

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

Para widełek   w t. 3-4 defniuje w KFI niuans nieznaczony w ostatecznej redakcji utworu. Przy powtórzeniu tej frazy podano tylko akcent długi na początku t. 13.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 3-12

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

2 krótkie akcenty w KFI

EZnieU1 t. 3 i 12

Krótki akcent w A, prawdopodobna interpretacja (→KF→Wn, →Wf→Wa)

!!!   miniat: wycinek ta nuta w t. 3, tu KF.                      EZTU = krótki nad, tylko w t. 3

Akcent długi w A, możliwa interpretacja

tu miniatura z A;                      EZnieU
..

Nie jest jasne, czy akcent w A miał być w intencji Chopina długi czy krótki. Zarówno w KF (→Wn), jak i Wf (→Wa) odczytano go jako krótki, krótki akcent ma tu też (a także w t. 12) KFI. W tekś­cie głównym również skłaniamy się do krótkiego akcentu – zarówno przyspieszenie tempa Prelu­dium, jak i skrócenie wartości rytmicznej tej nuty przemawiają za krótkim, czysto dynamicznym akcentem.
W Wf (→Wa) akcent umieszczono pod pięcio­linią, co jest rutynową adiustacją, często stosowaną przez wydawców zarówno w czasach Chopina, jak i dziś. W tym wypadku nie wpływa to na znaczenie znaku i szczegółu tego nie uwzględniamy w naszych transkrypcjach. 

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Akcenty długie , Umiejscowienie oznaczeń

t. 7-9

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Akcenty długie w KFI

!!!   miniat: wycinek, akord w t. 7, tylko górna 5-linia.                EZnieU = akcenty w t. 7 i 9

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)
..

KFI zawiera znacznie więcej akentów – w t. 7 i 9, a także 12, 16-18, 20 i 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

t. 16-17

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

Akcenty w KFI

!!!   miniat: t. 16 i początek 17, tylko górna 5-linia, wycinek.             EZnieU = 2 x akcent długi, pod h1 i nad f2. 

Bez znaków w A (→KF→Wn, →Wf→Wa)

Tu bez kliszy 
..

Akcenty na początku tych taktów to element wcześniejszej redakcji oznaczeń wykonawczych Preludium, w której Chopin wskazał znacznie więcej niuansów dynamicznych niż w wersji przygotowanej do druku. Podobnie w t. 20 i 22.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach