Filtrowanie: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Wysokość
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne


Wysokość

t. 18-21

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W KFI nie ma  obniżającego fis na f w t. 18; nie ma go także w t. 19-22, w których partia l.r. oznaczona jest jako powtórzenie t. 18. O niewątpliwym przeoczeniu Chopina świadczy  ostrzegawczy przed fis w t. 23. Sytuacja ta rzutuje na ocenę zapisu t. 16-17 – także tam z niemal stuprocentową pewnością mamy do czynienia z przeoczeniem kasowników (w pr.r.).
Patrz też t. 22.

kategoria redakcyjna: Interpretacje merytoryczne; Różnice w źródłach

zagadnienia: Przeoczenia znaków aktualnej tonacji

t. 21-25

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

..

W t. 21 i 23-25 w A widoczne są skreślenia i poprawki, świadczące o pomyłkach Chopina przy wpisywaniu podobnych taktów figuracji l.r.:

  • jako 8. nutę w t. 21 Chopin wpisał h, które poprawił od razu na a;
  • podobna pomyłka w t. 23 objęła już większy zakres – począwszy od 8. nuty Chopin wpisał wersję t. 24 co najmniej do 12 nuty;
  • w t. 24 ostatnia nuta została początkowo zapisana jako G (wersja poprzedniego taktu);
  • w t. 25 cała 1. połowa taktu została wpisana w wersji t. 24, co zmusiło Chopina do skreślenia 3. nuty taktu, dopisania nowej 4. nuty i poprawek wysokości 3 nut w 2. grupie szesnastek.

kategoria redakcyjna: Poprawki i zmiany; Informacje źródłowe i stylistyczne

zagadnienia: Poprawki A , Skreślenia A

t. 22

Utwór: op. 28 nr 3, Preludium G-dur

w KFI

!!!   miniat: 3. grupa szesnastek, tylko dolna 5-linia, Corel.                     Tu tr = EZnieU1 w t. 23 = 3 szesnastki w 3. grupie szesnastek z #;                 red = tr + EZnieU1 = kaso f w t. 22

fis w A (→KFWn, →WfWa)

EZTU = # fis 22 + 3 szesnastki w 3. grupie t. 23

..

Wersja KFI, w której subdominantowy charakter akordu C-dur sygnalizowany jest – za pomocą wskazującego na tonację G-dur fis w figuracji l.r. – dopiero w t. 23, jest najprawdopodobniej wcześniejsza.

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Zmiany akompaniamentu