![](/build/images/logo_left.png)
![](/build/images/en-button.f0fc0795.png)
![](/build/images/pomoc-button.d3d09842.png)
Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-34
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
![](/build/images/x_button.png)
Pochodzenie wersji Wn jest trudne do wytłumaczenia – w KF jest wpisane wyraźnie, co praktycznie wyklucza złe odczytanie, nie widać też powodu, dla którego sztycharz lub adiustator miałby zmieniać to określenie (sam Chopin w powstaniu Wn nie brał udziału).
Jako określenie dynamiki pośredniej międy a
Chopin stosował z reguły mezza voce, zapisywane na ogół jako m.v. Wyjątkowo tu użyte
zostało w A zapisane w podobny sposób jako m.f., co odtwarzamy jedynie w transkrypcji graficznej (wersja "transkrypcja").
Porównaj to miejsce w źródłach »
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach
zagadnienia: Adiustacje Wn
notacja: Określenia słowne
Brakujące oznaczenia na źródłach:
A, KF, Wf1, Wf2, WfJ, WfD, WfS, WfSz, Wn1, Wn2, Wn3, Wa1a, Wa2, Wa1