Tekst główny
Tekst główny
AI - Autograf roboczy
Af - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 19-24

Kropki staccato w t. 19, 20 i 23 w AI

!!!   miniat: nic.                   kropka pod A1-A 19 + TGTU bez 24

Kropki w t. 20 i 24 w Af

TGTU bez 23

Kropka w t. 24 w Wf (→Wa)

Bez znaków w Wn

Kropki w t. 20, 23 i 24 proponowane przez redakcję

TGTU

Kropki w t. 19-20 i 23-24, alternatywna propozycja redakcji

Chopin oznaczył kropkami staccato tylko niektóre nuty basowe w t. 19-21 i 23-24 oraz 111-113 i 115-116. Zestawy kropek są różne w poszczególnych źródłach, ale od razu zwraca uwagę zupełny brak kropek w pierwszym takcie tego odcinka, w t. 17 i 109. W poniższej tabeli plusami oznaczono basy, które są opatrzone kropką w poszczególnych źródłach, A (t. 19 lub 111), E (t. 20 lub 112), Fis (t. 21 lub 113), Fis (t. 23 lub 115) i Cis (t. 24 lub 116):

Źródło Takt  A   E  Fis Fis Cis
AI 19-24
+
+
 
+
 
Af 19-24
 
+
 
 
+
111-116
 
+
+
+
+
Wf 19-24         +
111-116   + + + +
Wa 19-24         +
111-116     + + +
Wn 19-24
 
 
 
 
 
Wn1 111-116
+
 
 
 
+
Wn2 111-116         +
tekst
główny
19-24
111-116
  +   + +
wersja
altern.
19-24
111-116
+ +   + +

Szarym tłem wyróżniono źródła autentyczne, które bierzemy pod uwagę przy analizie i decyzjach redakcyjnych (pomijamy Wf, gdyż Chopin nie wprowadził tu w nim żadnych zmian w stosunku do Af).

Omówienia wymaga wyraźna różnica w liczbie znaków pomiędzy Af a Wn. Pisząc [An], Chopin mógł zrezygnować z osobnych oznaczeń dla l.r., gdyż w tego typu fakturze znak nad zanotowaną na dolnej pięciolinii partią pr.r. odnosi się także do l.r. Usprawiedliwiałoby to pominięcie kropek w t. 19, 21, 23 i analog., ale nie w t. 20, 24 i analog. Trzeba też wziąć pod uwagę, że obraz [An] może być zafałszowany niestarannością sztycharza Wn1. Za bardziej wiarygodne uważamy więc dokładniejsze oznaczenia Af i ten autograf bierzemy za podstawę przy redagowaniu tekstu głównego. Najpewniejsze źródłowo są występujące zgodnie w obu zachowanych autografach kropki w zakończeniach czterotaktów, pod E i Cis. Są to też jedyne miejsca, w których wskazanie staccata bezwzględnie wymaga znaku, gdyż nuta basowa nie wypada równocześnie z opatrzoną kropką nutą pr.r. W tekście głównym umieszczamy również kropki w t. 23 i 115, potwierdzone w dwóch z trzech zapisów w zachowanych autografach (AI w t. 23 i Af w t. 115). Dodatkowym argumentem jest tu układ graficzny – zaczerpnięty z Af w t. 23 – w którym ósemka pr.r. zapisana jest na górnej pięciolinii, co osłabia sugestię staccata dla l.r. W wersji alternatywnej uwzględniamy także kropki w t. 19 (AI) i 111 (Wn1).

Kropkę w t. 113, występującą w Af (→WfWa), omawiamy osobno. 

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach

zagadnienia: Błędy Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.