Strona: 
Źródło tekstu: 
s. 2, t. 37-72
s. 1, t. 1-36
s. 2, t. 37-72
s. 3, t. 73-104
Tekst główny
Tekst główny
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Wybierz uwagi: 
Kategoria
Wszystkie
Niejasności graficzne
Interpretacje merytoryczne
Różnice w źródłach
Adiustacje redakcyjne
Poprawki i zmiany
Informacje źródłowe i stylistyczne
Notacja
Wszystkie
Wysokość
Rytm
Łuki
Artykulacja, akcenty, widełki
Określenia słowne
Pedalizacja
Palcowanie
Ozdobniki
Skróty pisowni i inne
Różnice
Bez różnic
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
Ważność
Wszystkie
Ważne
Główne
Prezentacja
Filtrowanie 
Kopiuj link PDF Tekst główny


  t. 58-59

2 łuki w A1, odczyt dosłowny

!!!   miniat: od 16ki t. 62 do 2. miary 63, tylko górna 5-linia, wycinek. Tu A1 t. 6-7.                            EZnieU1 dłuższy 61-62 + lewy koniec EZnieU

2 łuki w A1, interpretacja kontekstowa

EZnieU = cały 61-2 + lewy koniec 63

2 łuki w Wf (→Wa)

EZnieU1 krótszy 61-2 + lewy koniec EZnieU

Ciągły łuk w Wn

EZTU lewy koniec

Tak jak w poprzednich, analogicznych sytuacjach – t. 6-7 i 30-31, w tekście głównym podajemy ciągły łuk Wn, niemal na pewno odtwarzający notację [A2]. Warianty wersji z rozdzielonymi łukami mają źródło w nieprecyzyjnej pisowni A1, w którym łuk kończący się w t. 62 (będącym powtórzeniem t. 6) można interpretować jako dochodzący do półnuty, do końca taktu lub do początku t. 63. 

Porównaj to miejsce w źródłach»

kategoria redakcyjna: Niejasności graficzne; Różnice w źródłach

zagadnienia:

notacja: Łuki

Brakujące oznaczenia na źródłach: Afrag, A1, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wa1