Strona:
Źródło tekstu:
s. 1, t. 1-36
Tekst główny
Prezentacja
Filtrowanie
Kopiuj link
PDF
Tekst główny
t. 11-12
Chopin dodał zarówno w [A2] (→Wn), jak i w korekcie Wf, jednak znaki wyraźnie różnią się zakresem – znak w Wf uwypukla przede wszystkim sam kulminacyjny akord, podczas gdy widełki Wn tworzą nieco szerszą płaszczyznę narastania. W tekście głównym idziemy za źródłem podstawowym, czyli Wn, ale najpóźniejszą wersję Wf uważamy za równorzędny wariant. Podobnie w t. 67-68.
Porównaj to miejsce w źródłach»
kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany
zagadnienia: Autentyczne korekty Wf
notacja: Artykulacja, akcenty, widełki
Brakujące oznaczenia na źródłach:
Afrag, A1, Wf1, Wf2, WfD, Wn1, Wn2, Wa1