A1
Tekst główny
Afrag - Autograf fragmentu
A1 - Autograf czystopis
Wf - Wydanie francuskie
Wf1 - Pierwsze wydanie francuskie
Wf2 - Drugie wydanie francuskie
WfD - Egzemplarz Dubois
Wn - Wydanie niemieckie
Wn1 - Pierwsze wydanie niemieckie
Wn2 - Drugie wydanie niemieckie
Wa - Wydanie angielskie
Wa1 - Pierwsze wydanie angielskie
porównaj
  t. 11-12

Bez znaku w AfragA1 i Wa

!!!   miniat: wycinek, t. 11 i półnuta 12, tylko górna 5-linia.                      Tu bez kliszy 

 w Wf

EZnieU

 w Wn

EZTU

Chopin dodał  zarówno w [A2] (→Wn), jak i w korekcie Wf, jednak znaki wyraźnie różnią się zakresem – znak w Wf uwypukla przede wszystkim sam kulminacyjny akord, podczas gdy widełki Wn tworzą nieco szerszą płaszczyznę narastania. W tekście głównym idziemy za źródłem podstawowym, czyli Wn, ale najpóźniejszą wersję Wf uważamy za równorzędny wariant. Podobnie w t. 67-68.

Porównaj to miejsce w źródłach »

kategoria redakcyjna: Różnice w źródłach; Poprawki i zmiany

zagadnienia: Autentyczne korekty Wf

notacja: Artykulacja, akcenty, widełki

Przejdź do tekstu nutowego

.